Kitap Yorumu | Harry Potter ve Lanetli Çocuk - J.K. Rowling, JackThorne, John Tiffany

Orijinal Adı: Harry Potter and The Cursed Child

Türkçe: Harry Potter ve Lanetli Çocuk

Yazarı: J.K. Rowling, Jack Thorne, John Tiffany

Yayınevi: YKY

Sayfa Sayısı: 359

Sekizinci hikâye. On dokuz yıl sonra...

Harry ait olduğu yerde durmayı reddeden bir geçmişle boğuşurken, en küçük oğlu Albus da istemediği bir aile mirasının yükünü omuzlarında taşımakta zorlanır. Geçmişle gelecek uğursuzca iç içe geçerken hem baba hem oğul tedirgin edici bir gerçeği, bazen karanlığın beklenmedik yerlerden geldiğini öğrenir.

"Harry Potter ve Lanetli Çocuk", J.K. Rowling, John Tiffany ve Jack Thorne'a ait yeni bir özgün hikâyeden yola çıkarak Jack Thorne'un yazdığı yeni bir oyun. Bu oyun sadece sekizinci Harry Potter hikâyesi değil, aynı zamanda tescilli olarak sahneye koyulan ilk Harry Potter hikâyesi. 30 Temmuz 2016'da Londra West End'de gerçekleşen prömiyerin hemen ardından Sahne Metni Özel Baskısı, dünyanın dört bir yanındaki okuyucuları Harry Potter, arkadaşları ve ailesinin devam eden yolculuğuyla buluşturuyor. 

     Kitap bittiğinde bu kitap için yapılan kötü yorumların sebebini anlamaya çalıştım önce, anlayamadım tabi. Sonra derin bir nefes çektim ve 'inanılmaz özlemişim be' dedim. Çünkü gerçekten bu dünyayı inanılmaz özlemişim.

     Harry Potter kitaplarını tekrar tekrar okumaktan hiç bir zaman sıkılmasam da yeni bir hikaye okuyacak olmak beni çok heyecanlandırıyordu ve o yüzden de kitabın çevrilmesini dört gözle bekliyordum. Çevrildi, elime aldım, başladım ve bitti. Bırakıp az az okumak istedim ama onuda yapamadım. 

     Öncelikle kitabı okumaya başlarken bunun bir tiyatro eseri olduğunu göz önünde bulundurarak başlamanızı tavsiye ederim. Önceki kitaplarda bulduğunuz havayı bunda bulamazsınız. Sonuçta nerdeyse tamamı konuşmalar üzerine dönen bir kitap. Ve tiyatro olduğunu göz önünde bulundurursanız alacağınız tat artar. 

     Ben gerçekten çok ama çok severek okudum. Sevmeyenlerinde sevmeme sebebinin serinin asıl kitapları gibi bir şey beklemeleri olduğunu düşünüyorum. 

     Tiyatrosunu izlemek için delicesine bir istek duyuyorum. Bize alt yazılı bir şekilde sunsalar nasıl mutlu olurdum anlatamam :') Birde Hermione'ye değinmek istiyorum. Bende bir çoğunuz gibi Hermione karakterini bir zencinin canlandıracağını görünce çok şaşırdım ve üzüldüm. Ama bunun sebebi kesinlikle ırkçılık değildi. Tek sebebi filmlerde gördüğümüz Hermione'ydi. Çünkü ben onlarla büyüdüm. Kitapları tekrar tekrar okurken bile hep onları hayal ederek okudum. Bütün karakterler öylesine güzel seçilmişti ki hepsi hayalimdeki karakterlerin birebir aynısıydı. Hal böyle olunca da böyle bir farklılık karşısında üzüldüm. 

   

    Tiyatro oyuncuları da aşağıdaki fotoğraftaki gibidir. Soldan sağa; Ron, Hermione, Rose, Harry, Albus, Ginny, Draco ve Scorpius.

     Bir kaç yerde Harry'nin ne kadar kötü bir baba olduğundan bahsedilmişti. Ben gerçekten bu yorum karşısında çok üzüldüm. Çünkü kitabı okurken bile Harry'nin Albus'a ulaşmak için ne kadar çabaladığını gördüm. Sonuçta Harry örnek alacağı bir baba portresi olmadan büyüdü. Ama kendi çocukları için çabalıyordu bence. 

  

    Scorpius. Canım Scorpius. Draco'ya karşıda her zaman sempati duymuşumdur. Ama oğlu Scorpius en sevdiğim karakterlerden birisi oldu. Üstelik Albus ile olan arkadaşlıkları bence kitabın en güzel yanıydı. O dünyaya tekrardan girmek, onlarla tekrardan bir maceraya çıkmak çok güzeldi. Kötü yorumları düşünmeden sadece tiyatro olduğunu göz önünde bulundurarak okumanızı tavsiye ederim.

    Ayrıca müsaadenizle şunu demek isterim ki;

    'Always. '